Ke tbanat e Curr Ules

Porsa u shkim tringa n’ oborr,
Si ajo lulja, qi, shatorr
Çilë, prej gêmit t’ a shkepusë breshri,
Vasil Ndreka sýkerveshni:
Nji hundlesh me thija n’ krye, 5
Qi per tjeter vû s’ kisht’ sý
Veç me vrá, me pré, me grrye:
Fill prej vathit turr ká msý,
Si ajo rêja nper murrâ,
Dhend e dhi aj per me i rrmye,10
Dhend e dhi kertyllë në vjamë.
Ah ! kû ve’, bre t’ kjasha t’ amë !
Ká vikatë si katallâ,
Shllungë mustakun dredhë nji pllamë
Qaj Gjetë Gega m’ kep pertej:15
Befas trimi kû shperthej
Prej njaj breshte vrap tue ngá,
Tue dihatë e krejt n’ djersë lá,
Shi at herë kur Vasili, n’ gaqe,
Vû novicen per njâ’ n faqe20
Gisht po i hiqte, e Tringa u rrxue,
Gjaku rrkajë ballit tue i shkue.
Se Shqyptarët: kah per rranxë bjeshke
Ushtri vijshin prej Sutjeske,
Çeta – çeta e rreshta – rreshta,25
Tue u pershkue nper ashta e breshta,
E nper suka, rmiqe e kreshta:
Si kan ndeshun cull e grá.
Pleq e çika vrap tue ngá:
E kan ndie si hasmi Shkjá 30
N’ moh Nokshiqit i kisht’ rá,
Kû po bâte aj nam të zi.
Se ç’ janë mbushun me mëni !
Gjak e vnér se ç’ u âsht perzi !
Atý urdhen mâ kush s’ priti,35
T’ parë as t’ mbramë mâ kush s’ soditi,
Veç se u lshuen si bisha malit
Do thik shpatit, do poshtë zallit:
Kush n’ e rrmakët e kush n’ e djathtë,
Disa t’ ngathtë, disa mâ t’ shkathtë:40
Por gjith sýnin flakë e agzot,
Llagam zêmren, mbushé n’ barot.
E kah ngasin, kah dihasin,
Njani tjetrit larg ç’ po i thrrasin.
Si me u zdatë, si me u tuhatë,45
Se ç’ bajrak me zânun majet,
Cilli grykat edhè zajet:
Kush me u shtý e kush me msý;
Kush nder logje me ndêjë sogje,
Kâmbët por shtekut t’ gjith me i thekë 50
Me pshtue askush: të gjith me dekë,
E Nokshiqin mos m’ e lshue,
Dý per nja per pa e pague.
Edhè trimat, zêmrat peshë,
Po shkojn malit tue i u njeshë,55
Porsi njeshen Koprivnikut
Ato berret e Nikë Sykut,
Kur prej veret n’ kullosë t’ dalin,
Ashtû plym tue marrun malin.
Qaj Gjetë Gega, kuq si shega 60
Bajraktari n’ zâ prej Shllakut,
Orë e çuet e gjith bajrakut,
Drang drangoni tue qillue,
Para shokësh larg ká shtektue;
Edhé, vrap lshue thep më thep, 65
Drejt shpis s’ Currit del m’ nji kep
Shi m’ at herë, kur Tringen vrau
Vasil Ndreka, e u turrka shkjau
Fill prej vathit. Porsa e pau,
Keq me nanë Gjetja atê e shau,70
M’ tê edhe huten tereziti:
Mu m’ grrêç t’ krés atij i a njiti:
Tamth e m’ tamth plumen i a qiti !
Ngordhi sýt Vasili e u purë
M’ njânen anë e rá terthuer 75
Dekun m’ shkam. At herë prej millit
Xier tagâ’ n, edhè nji fillit
Msýn me pré atà krye t’ Vasilit.
Por t’ kisht’ pasë Vasili ‘i shoq
Per mbas vedi, burrë kaprroç,80
Harushan: po, kaliboç,
Besa, ‘or probe, me t’ bartë m’ shpinë
Prej Nokshiqit dér n’ Cetinë
Per pa u lodhë aj kurrnji grimé !
Kryet e tij si nji rrâjë bunge,85
Të tanë neje e të tanë gunga
Sýnin vrangtë e hunden cunge;
Derdhë mustaqet si dý shllunga;
Me do gaqe, pak me thânë,
Pêsë koshiq miser me i zânë:90
Edhé m’ kâmbë aj mbathë do opanga
Lkure s’ dhije, të tanë zhanga,
Lesh e rrypa, gjalma e vanga,
E qi at ditë, kur duel n’ ushtri,
Me armé n’ dorë, me zjarm në gji,95
Bâ i a pat e shoqja shkinë.
Betêrr burrë e hardallinë,
Trim, po, shkjau, por ne calinë,
Ne tagan aj në sylah;
Veç novicen vú mbi krah,100
Edhè sýnin gacë prej farket,
Me do duer, çengela barket:
Millosh Pera aj 6emni i tij:
N’ Vasoviq me plang e shpi.
Ky, kur pá Vasilin vrá,105
Edhè pà si curr më curr
Kishte marrë Gjetë Gega turr,
N’ dorë taganin idhtë shterngue,
M’ arrç Vasilit per t’ shkurtue
Kryet per s’ dekuni, novicen 110
Vên per faqe e, m’ sý kapicen,
I hjekë gisht; por nuk e muer:
I vrau pushka si n’ terthuer,
Shtatit kah Gjetë Gega u purë.
Bân me i shti fyshekun tjeter;115
Por namlija s’ po i a ha’ .
I mbet mbrendë gazhota e vjeter,
Turr karkllukut ka’ ashtù i dha.
Dhâmë e tmallë sa fort i shkrepi,
Lshon novicen rranxë nji shkrepi !120
E vetimë sypri Vasilit
Flakron trimi, edhè prej millit
Tagâ’ n t’ a ká xjerrë, e ‘i fillit
Ballë per ballë Gjetë Gegës kä dalë,
N’ tagan hovin per m’ i a ndalë.125
Me ndollë pûna se n’ lisni
Turr prej shkujkut me furi
Leshohet luani m’ nji kapruell
Qi n’ kullosë t’ i dalë kundruell;
E se, para se m’ i u hullë.130
Fulikare per poshtë trollit
Po i bje tigra atij kaprollit:
Harrue luâni atý at shkrebé.
Tigers m’ shpiné lshohet rrufé.
Edhè at heré bishat perlahen,135
Idhtë shoqe me shoqe hahen:
E dermishen e shkelvishen
Me do dhâmë porsi kortela.
Do çapoj thue janë çengela;
E ka’ ungrojn, kah ulurojn. 140
Lvisin bollat zhgjetë nper fusha,
Kapë perpjetë malin harusha,
Hikin derrat, marrin ferrat:
Kshtû Gjetë Gega u lshua mbi shkjá,
Kû edhé trimat t’ janë perlá 145
Ndermjet vedi, e t’ kan fillue
Idhtë taganat me i vezllue,
Njani sho’ in m’ e lânë pa kokë,
Qi me ngrânë m’ tê zogjt sterqokë.
Kúr kan pá shkinat me sý, 150
Si gjetë Gega e aj millosh pera
Njani tjetrin rrebté kan msý,
Se ç” piskaté kan ato at hera,
Malazezve tue u bâ zâ,
Per mbas plaçket hutue malit 155
N’ ndihmë Milloshit per me rrâ:
Qi me e pshtuem prej njatij hallit,
N’ t’ cill’ n e qitte atý neshtrasha.
Millosh Pera, me do llana
Si nji mashkull qerri t’ trasha, 160
Kishte kênë, po, trimi si Zana,
Me i rá zjarmit, me i rá detit.
Kund pa u trêmë aj sýni i ti;
Qi edhè n’ lufta me askjer t’ mbretit
Shum do bulla pshtjellé kisht’ n’ t’ zi,165
Ke aj n’ novicë gjuete fort hollë:
Me tê voen me kputë m’ krye t’ njerit,
Me kputë pipin njitë me mollë,
Fluturim sý’ n m’ i a xjerré skylferit:
Por, me u pré burras n’ mejdan, 170
S’ po e kisht’ pasë aj fort zanát;
Pse as me sé me blé tagan
Dalë s’ i kisht’ Milloshit t’ ngratë.
Krejtbashtina e ti ‘i pendë dhé,
S’ di a po a jo e ndo’ i cung hardhije, 175
Se ne lopë kisht’pasë ne qé,
Posë ndo’ i lukre a ndo’ i kâmbë dhije.
Shpija e tij ngrefun kaçorr,
Thatë permbrenda si ‘ i shpellë uku,
Me ‘i kotec, sa ‘i kpurdhë, n’ oborr; 180
Nji gomár e ndo’ i brengë çuku.
Cullt e grueja në gazep:
Dikû ngranë, dikû pa ngranë;
Jeta e tij si e bishës në shkrep,
Qi prej zije luron m’ hanë, 185
me gjithkta por zogu i shkinës
M’ kisht’ pasë kênë zêmerfisnik:
N’ buké e n’ krypë e n’ kupë të shllinës,
Lête nderë aj me ç’ do mik:
Si gjithmonë, maná, ket jetë 190
N’ shpi të trimit. per trim njefë.
N’ dashtë n’ kondosh n’dashtë n’ xhokë, ké gjetë
Sofren shtruet e pushken ngrefë.
Se kû gjên trimi bujár…
Se kû gjên skylferi mish… 195
I a nisë mbrapshté, puna i del marë;
Sjellë m’ të thatë, e korrë dy fish !
Edhè kshtû ky Millosh Pera
Fort zanát s’ kisht pasé taganin;
Sado trim e idhtë si fjera 200
Ngurrtas dredhtë n’ ajr taganin.
E prandej, sa duel me u pré
Me at Gjetë gegen ballë per ballë,
Shef, pak vonë por, se mbi dhé
S’ kishte rá mâ ngusht per t’ gjallë. 205
Per ket pûnë me msy nuk hapej,
Veç se vedin m’ tagan mprote:
Vithambraps edhè zmbrapej,
Sa herë turrin Gjetja lshote.
Kshtû dy trimat, t’ idhtë si Zana, 210
Kaperthye atá shoq me shoq,
Tue sjellë rrijshin me tagana,
Thue po korrin kallamoq:
Jo se mâ se n’ at mejdan
Kryet shosho’ t po duen m’ i a pré: 215
Porsi t’ ishte kryet bastan.
per gjith treg aj qi me u blé !
E kah rrijn ashtû t’ u ndjekë:
Gjetja shtýej, Milloshi prit;
Hapu gjetja m’ e bâ dekë, 220
Ngurr Milloshi e njalë lvit:
Kah Milloshi hapa – hapa,
Sýnin m’ Gjeton gozhdë ngujue,
Rrqasin leres vithambrapa,
Sjellshem s’ Gjetos si me u pshtue, 225
Don rreziku e thêmra i hasë
M’ trup t’ Vasilit, zogut t’ shkinës,
Terthuer shkamit dekë perplasë,
Edhé praptë bjen m’ kokerr t’ shpinës,
Kryet n’ teposhte e pa kapicë 230
Se kapica nper rragam
Rrotullue i ká n’ nji plakrricë
Me gjith shkrola hupë në zdram.
M’ tê Gjetë Gega t’ lshue rrfé,
Me tagan në dorë shterngue; 235
Veç persè me hi m’ i a pré
Kryet poshtë shkamit vjerrët shtangue,
Puna do t’ a kisht’ qitë larg,
E me ngiatë s’ isht’ tue pasë ngae…
I a ká rrasë taganin n’ bark, 240
Kund nji pllamë perpjetë t’ i a çá.
Mbasandej per kaçirubet
Kryet Vasilit, dekun shtri
Permbi shkam bri njaj kaçubet,
I a ká kapë, e me mëni, 245
Si kasapi e ká zanát
Kúr pret mish, aj me tagan
Ká nisë m’ arrç me i a cecatë,
Dér qi i jet n’ dorë si bastan:
Edhè at herë atý at rradake, 250
Arrçit t’ shkputne, krah nji fillit
E flakron si kungull Vrake,
N’ mes t’ oborrit, terthuer t’ cillit
Mbetë kisht’ dekun Tringa e mjerë.
Shkon rradakja rrok më rrok, 255
Tamth e m’ tamth shporue per mnderë
Tue e pliré n’ gjak at patalok;
Dér qi vjen edhé zatetë
Shi te kambët e tringës. At hera
Nisë me marrë Gjetja perpjeté. 260
Veç, kqyr, ç’ bâni Millosh Pera,
Shpirti mirë pa i dalë të ngratit:
Porsa Gjetja shpinen suell,
Millosh pera i ká dhânë shtatit
E permysë aj si nji buell, 265
Neper lerë rrshqanas tue u shtri,
N’ moh njanës kambë Gjeton ká kapë,
Mys per toké tue e karrani;
M’ tê m’ tagan atý edh’ âsht hapë,
Per m’ e lânë trimin pa krye. 270
Por me sjellë nuk mujt qyqani;
Pse shi at herë i u err nder sý
E i del shpirti, edhè tagani
I pshton dore e i bjen nen shkam;
E permys aj, sa gjânë – giatë, 275
Trûç bje dekun mbi rragam,
Tue e lâné vejë t’ shoqen e ngratë
Me tre djem e kater çika.
Se ç’ janë lshue shkinat m’ at hera
Mbi Gjetë Gegen’ raftu – o – pika ! 280
Jânë lshue shkinat si dý fjera:
Njana Stane, tjetra Jane:
Dý kulshedra, njana e tjetra !
Sypri tij purë skrraja Stane
T’ shmâjten dorë i a kapë me kthetra. 285
Ndersa Janja, e fortë si mushkë:
Nji korume e zezë, shakshine,
Msue me tjerrë e me qitë pushkë,
Ardhë dika’andej prej Cetine :
Dishkà grue kjo mashkullore: 290
Asht turrë shtriga si shkerbé,
Per m’ i a xjerrë taganin dore,
E me tê, po, me i a pré
Gjetos kryet, ajo korume,
Nám të zi Shqypnis me i lânë ! 295
Edhe, besa, more kume:
Disi marre m’ vjen me t’ thanë;
Por at ditë e bija e shkinës
E pat pré Gjeton e shkue,
Edhè kryet Knjazit t’ Cetinës 300
Dhanti ajo pat per t’ m’ i a çue;
E m’ bisht t’ pelës, manati i Zotit,
Me na vû, kukú ! Shkjau né;
Me kndue shkinat per t’ giatë t’ motit,
Jana Gjeton si e pat pré: 305
Si gjak hupcë s’ shkoi Gjur Kokoti:
Si Milloshi s’ mbet gjak falë !
Veç se Gjetos i a dha Zoti:
Mbasi vedit zot me i dalë
Ndryshe s’ kisht’ : edhè me krye 310
Sa kurr mûjt Janes i mbet
Mu m’ tureçka, tue i a thye
Hunden cunge. N’ at siklet
Jana mendesh, kercuna, u muer;
E mloj gjaku e mâ as me pá 315
S’ mujt me sý. Dy fish u purë
Mbi Gjeté Gegen : veç me kja
Shtriga s’ kjau. Jo, po, kisht’ kênë,
Besa, or kume, nji trimneshë,
Me t’ ardhë keq: e kam pa rrênë: 320
Se at ditë Ora e “coi me u ndeshë
M’ atà krye, nji mâj qillue.
Ndersa dhimet shkina kmye
Zêmers s’ frýt rrin t’ i u pendue,
Doren m’ hundë e kuk ngerthye, 325
T’ ká flakrue Gjetë gega m’ kamë.
E gjak sýnin prej mënije,
Tue kercnue idhshem me dhâmë,
T’ a ká shkulë nji hû dullije
E t’ ká nisë m’ tê me sjellë m’ shkina: 330
Bjeri Stanes, bjeri Janes:
Gjithsa u hate, perzet, shpina,
Per pa i mbajtun pejë kurrnjanes.
Nisin shkinat me piskatë:
Gjetja m’ hû se ç’ po u rri gati ! 335
Shaju nanë e shaju tatë,
Dér sa u zhduken brijs s’ njaj shpati.
Gjak tagani tue i kullue,
Dy kuburet rrasë n’ sylah,
Turr Gjetë gega at herë â lshue 340
Me marrë huten mbeté mbi rrah,
Ndersa ndêj tue u kacafitë
Me dý shkinat. Kur m’ novicë,
Qe, atý ‘i shkjá e ká terezitë,
Tue e marrë is pak mbi kerthicë. 345
E shitoi qaj Kërrstiq Vuku:
Djalë me bré hekur me dhâmë,
Lesht e hundës si qyme uku,
Dredhë mustakun giatë nji pllâmë:
N’ daç per pushkë, në daç per krushk 350
Djalé mâ t’ mirë s’ ké pasë pse lypë:
Lidhë në tjegull, rritë né dushk,
P’ r ‘i paré armé, per bukë e krupë
Lête kryet per Knjaz të vet;
E as Fé e Atdhé s’ do t’ kisht’ mohue, 355
Me e pasé bâ jo beg, por mbret,
N’ dorë Misirin m’ i a pasë lshue.
Ky, tue u djergë me ‘i ká per dore
E me ‘i kál ngarkuet perpara,
Kur ká dalë m’ nji sumullore 360
Mbi do megje e mbi do ara,
E pre’ andej trimi ká pá
Vasil Ndreken mbetë pa krye,
Millosh Peren permys vrá:
E ká pá si atý, ngerthye 365
Shtatit, Gjetja ishte tue shtri
Doren m’ hutë plandosë per lerë,
Se ç’ âsht mbusshë aj me mëni !
Ç’ t’ janë perzi atij gjak e vnerë !
Ç’ t’ i kan marrun flokët perpjetë ! 370
Edhè kán lidhë per nji shkorre,
Mbas nji curri vetë zatetë,
T’ i mbet Gjetës m’ novicë mizorre.
U rrxue Gjetja m’ shkam të gjallë.
Lshon Kërrstiqi kryet m’ i a pré: 375
Si lshon uku neper rragllë
M’ ndonji skjap a m’ ndo’ i shkerbé.
Shpejt po xjerrë Gjetja kuburen !
Sa me shpejt zjarm qi po i ep !
Mirë m’ i a thau, Shkjaut likuren ! 380
Ç’ m’ i a muer shpiertin per gazep,
Tue i a rrasun shi në parsem,
Letrâc m’ lerë tue e hjedhë terthuer,
M’ tê çakajt qi me bâ darsem:
Aj, qi aq trim m’ mbahej dikúr ! 385
N’ atê Vuku qi nper dhé
Po plandosej si lug trapi,
Mendsh harlisun nji çetë shkjé
Palabardhas hap mbas hapi
Thekte kamben nper laskár, 390
Pushken n’ dorë, në brez taganat,
T’ idhtë si helmi ruejtë n’ filtár:
Hajrin kurr mos m’ u a pá nanat :
Kush sýzi, po, e faqezi,
Kush kryet gjog, e menden zog, 395
Njani brac, tjetri kuprrac,
Dikush rob, dikush per kob.
Veç se trima sa t’ u thuash :
Si njaj Jozja i Vukadinit,
Matiq Jure në zdragushë: 400
Mihajl Bozho i Bozho Ikiqit :
Spiro Neshi gerxheli,
Buka e botës e kuvendtár :
Ják Taraba kime – zi, 405
Derë e parë, e trim bujár :
Vuksan leka, mejdanxhija :
Dy djelmoça prej Nikshiqit,
Spiro Zeka e aj Gjoko Ilija.
Njiky Gjokja ‘i camerdhok, 410
As dér m’ giû mos me i rá deti,
Ká ashtû rrgalles lshue m’ âsht trok
Larg m’ i lânka shokët mbas veti:
Edhè, menden mâje ksulës,
At herë, djali, fill tue u kapë 415
Ke ato tbanet e Curr Ulës,
Ká pá m’ lerë si bijte prapë
Vuk kërrstiqi, e shokët pa prité,
Veshk prej millit xier taganin
E lshon ngutshem m’ i akrasitë 420
Gjetos kryet, edhè mejdanin
M’ i a lânë vedit: qi nder shkjé
Vonë e vonë kanga m’ i u kndue.
Por jetshkurtë djali m’ kisht’ lé :
Nuk i duel si e pat mendue ! 425
Pse, sa muer m’ tagan tagan me msy ;
N’ stom pertej, qe, ká shperthye
Nper çetina, si uk malit,
Nji farë Luc gjeloshi, i Grudë ;
Shpi e parë e pika e djalit, 430
Kaleshan, mustaqe rudé,
T’ cillit sod e m’ gjet të parë,
Si n’ Malci, si n’ Mal të Zi,
Pushka e fjala i pat hecë marë,
S’ i u pré mik, s’ i u la korí. 435
Ky kur páka shkjèt tue zbritë
Edhe Gjokun lshue m’ pikë t’ vrapit,
Miré ká zânë trimi n’ nji prité
Mbas nji curri e bri nji rrapit :
E kúr Gjokja, hapë n’ tagan, 440
Ká marrë Gjetos me i u turrë,
Per m’ i a kputë kryet si bastan,
Ç’ t’ i ká mbetë aj n’ kacaturrë !
Per nen sjetull mirë i a njiti !
I duel plumja rranzé me vetull. 445
T’ madhe Gjokja atý ç’ bertiti,
Edhè lmuç per tokë bjen petull
Shi te kryet e atij Kërrstiqit,
Me ngranë m” tê, mo’, Zo’, mâ keq !
Qêjt e bollat e Nokshiqit : 450
Kryet, ofshe m’ i a lâmun grreç !
M’ i a lânë grrêç, po, njatà krye,
M’ t’ cillt dikur kapica plite :
Ani kur m’ a dridhte m’ sý :
Aq fort hije pasë m’ i ki’ te. 455
Pra edhé at dité qi duel n’ ushtri,
Veshé e mbathë e m’ armé shterngue :
Pushken n’ dorë, zjarmin në gji,
N’ sý kapicen petullue :
Bir, m’ i thânka nana e shkreté, 460
Mos bân kryet poç e matare ;
Pse me pasë pa tê per t’ mbeté ,
S’ gjên, jo, treg m’ e blé me pare !
Edhè i thânka prap kercuna :
Mos me u shtý teper, t’ pasët nana ! 465
Pse Shqyptarét po ishin, Zo’, ruena !
T’ idhté si gjarpni e t’ rrebtë si zâna .
Por, pse i ri djali tue ndollé,
Knjazi mendt i a bâka kubel,
Kin Shqyptarët se s’ gjuejn fort hollë , 470
Se aj Shqyptarët do t’ i bâjë zhubel ;
E prandej, qyqari , muer
Gjith at hov, e as s’ i rá shpatit ,
Si me thânë, kryqeterthuer,
Por u lshueka zhgjetë per s’ t’ giatit. 475
Po, por Luci hollë kisht’ gjujt,
Edhè kryet, manati i Zotit,
Aj t’ i a bâni kungull ujët ,
Me e kjá e ama per t’ giaté t’ motit.
Kur ká mbetun Gjoko Ilija, 480
Frota e shkjevet ç’ t’ â lshue turr
Perposht shpatit, si duhija,
Kep mé kep e curr mé curr !
Pushken n’ doré, nder dhâmë taganat,
Neper driz e neper mret 485
Ki’ n marrë hovin ka’ ato tbanat
E Curr Ulës, të mbetne shkret.
Lucë Gjeloshi, pika e djalit,
Fort po qet m’ at kacaturrë:
Fort po i gjuen shkjét atij malit, 490
Atý hovin per m’ u a ngurrë ;
Veç se plumet e martinës,
Qi u fishkllojn per bri rradakesh ,
Máll s’ m’ i b6ajn, jo, zogjt e shkinës,
Porsi t’ ishin shtupa takash, 495
E as m’ e ndalé hovin s’ ndalin :
Veç, lshue turr e krejt terbue,
me t’ mdhej hapa perpijn malin,
T’ vramét e t’ premët per me i pague.
kur, qe, dalin do malcoré 500
prej njaj breshte, si lugeten,
Sikur t’ rrahë plajmi me borë :
Lul Rapuka e pllum Gjeloshi,
Sýnin gacë; Baca Luc Dedi,
Burrë i urtë Pjeter Gjokë Toshi, 505
E aj Muç Hasi e Prêlë Mehmeti :
Maça Grizhi, Shyta Pêma ,
Ndoc Gjo’ Goci e qaj Prélë Keri :
Do djelmoça si do dêma,
Hijen veç me i u a drashtun njeri ! 510
Si aj Turk Shabi me tri zêmra,
Gjeto Marku Flakë e agzot,
Me at Tomé Dacin, t’ cillit thêmra
N’ sý t’ shkjaut mbrapa s’ i merr dot :
Vjen Jus Muça e Marash Vata, 515
Shpend Delija me gjith djalë,
Si ajo nata, me shtergata,
Hovin topi mos me u a ndalë :
E t’ shperthyen si uq zabeli
Cac Kaçeli, e Voc Cungeli, 520
Lul Pál Kiri, e Nishk Djalé Miri,
Dum Buzuku e Col Çamuku :
Mbandej Brahkol Demushi
Edh’ aj Islam Makalushi :
Maça keqi, ‘ i varraslí, 525
Në sahat e në taki,
Veshë e mbathé, e burrë zotni :
Qi atjè n’ Lezhe te çinari
Kû tregtari, edhé shtegtari
Vuejn per ujë dimen e verë , 530
Me gjâ t’ vet, fitue me nderë,
Ndreqi kronin me ujë të gjallë ,
Sjellë nper lerë e neper rrgallë,
Prej njaj kodre nen Kalá :
Qi prandej shpirtin per s’ dèkuni 535
I a bekojn gjindjen me máll.
Kta si pá ken gjinden vrá,
E t’ kan pá si shkjét ki’ n msye,
Per t’ a lânë Gjeton pa krye,
T’ janë lshue trimat turr p’ r’ iheri 540
Si lavé ujqish perposhtë Peshteri :
E t’ u hjedhun p’ r atá curra,
T’ na janë ndeshë burrat me burra
Shi kû Gjetja, purë m’ nja’ n anë,
N’ doré kuburen ngrefë si Zanë, 545
Gadi rrite zjarm me i dhanë,
Zjarm me i dhanë, m’ parsme m’ i a rrasë
T’ parit shkjá qi atij t’ isht qasë.
E si ‘ i herë atý u perpojn,
Se ç’ t’ kan lshue trimat m’ shoshojn ! 550
Se ç’ kan nisë trimat me u pré
Ballé per ballé Shqyptarë e Shkjé !
T’ janë mberthye, t’ janë kaperthye
Njani m’ tjetrin terbue shqimit,
Si atá derrat n’ muej t’ hakrrimit ; 555
E kah sjellin me tagana :
Thue per s’ tepri bâ i ka nana :
Kah orvaten e rropaten,
Shoq e m’ shoq kah idhté pêzaten,
Tue u turitë, tue u drobollitë, 560
Fytafyt tue u kacafitë :
Dikush rrokë, dikush per tokë
Rri e plandosu kryqterthuer :
Tjetri m’ shpinë t’ shoqit kaluer,
Zênja frymen njak me duer, 565
Trandja kryet per lerë e krep,
Xirja shpiertin per gazaep,
Me do kthetra si kulshedra :
T’ janë b6a lamsh, po, n’ at log Zanash
Si gjarpij n’ zgavrra muranash : 570
A, si thonë, njalat n’ liqê,
Qi, kah shkrepé moti nper rê,
Kah i a ep naten vetima,
Ja ep gjama e bumbullima,
Ndermjet vedi ato kacrrue 575
Ashtû lamsh me mija e mija,
Shkojn n’ fund t’ uj’ t t’ u rrokullue,
Der sa qiellës t’ ushtojë duhija.
E si s’ epri m’ arë nper bûca
Kputun rrêmash bijn fiqt pûca, 580
Mâ se ‘ i kokë, besa, mor’shokë,
Shkepun arrçit rá per tokë,
M’ to me ngranë e m’ to me krrokë
Sorra’e korba e cilikokë,
Sýt me u a shperthiqë me skep. 585
Edhè i mjeri, ofshe gazep !
Kryet qi m’ tokë atý rá s’ parit
Kje shi kryet e nji Shqyptarit :
Kryet e Brahokol Demushit,
Qi, zanë vend n’ Mal t’ Barbullushit, 590
Ora e qitte at ditë n’ Nokshiq
N’ luftë me u pré me ‘i t’ Vasoviq :
Me at Brankun e Tomo Milit,
Kryet i cilli, besa ‘i fillit
I a rrumlloi trimi m’ tagan, 595
Si t’ kisht’kênë poç a bastan.
Trupit shyt e n’ gjak krejt lá
Brahokoli dekun rá
E u plandos per tokë sa ‘i trá,
Zanun parsmen m’ lerë perfundi : 600
Sa qi token, thue, se lkundi
Ka’ ashtu trup u sh6am per dhé.
Me pasë kush ndo ‘ i gjeth per t’ pré
Lopë, a dêm, a ká kulari
N’ ndonji moje, edhé atypari, 605
Mbasi repë t’ jét gjedhi e dá
Misht n’ kortarë, me pasë per t’ rá
Gjedhe tjera prej pastrakut
N’ shpi tue u dredhë, a se kah dalin
N’ kullosë n’ nadjet, m’ at erë t’ gjakut 610
Tranden t’ gjitha: hapin ndalin
E harû rrijn e njuhasin
Kah vjen era : mandej ngasin
Trok ke vendi, kû kje therë
Lopa e kau, e atý m’ at herë 615
kryet per tokë e çark rreshtue,
Dhén me kambë tue çukurmue
E me bryna tue e dermue,
Kan per t’ nisë t’ gjitha njiherit
Trishtueshim me bâ nji gjamë 620
Permbi at gjak derdhun aljerit,
Mnderet nieri me u ngrijtë m’ kamë:
Kshtû Shqyptarve, kur okolin
Pán n’ gjak plirë, e Brahokolin
Shul per tokë mbatun pá krye, 625
U ká hypë vneri nder sye,
Sa me idhnim edhè merthye
Janë me Shkjé ! Mâ atý kush jeten
Máll s’ po e bân; si malukaten
Por t’ kan msý atá njani m’ tjetrin : 630
Plaku m’ t’ rin i riu m’ të vjetrin,
Si m’ kê t’ ndeshte kush mâ s’ pari.
Mnijet sýt u janë ndezë zhari,
Kallë llagam frý ding u âsht zêmra :
N’ lerë nji pllamë u ngulet thêmra, 635
Hidhen gurt nji ditë arë larg,
U shkon buza të tanë jarg,
Kah po msýjn e kah po shtýjn,
Shoqisho’ in kah po e ndersýjn :
Rrin nen kambë toka t’ u dridhun ! 640
Maça Grishi, ‘i burrë i lidhun,
Fort po dridhtë trimi taganin
M’ at serdarin Llazo Stanin :
Idhtë shosho’ it t’ cillit kah po i mveshen,
Thue dy curra n’ moh po ndeshen ! 645
Matiq Jure, ‘i taravol,
N’ sý kapicen e nja’ n pol
Të dollamës nen brez aj zânun,
Fort po rrin trimi tue dhanun,
Shum po ká trimi zalldan, 650
Maça Keqi kah m’ tagan
T’ a vên para a askund aman
S’ po i lên, besa, as me marrë frýmë !
Djerset balli u rrit tanë brymë.
Se ç’ po hapet Ndoc Gjo’ Goci 655
Mbi nji shkjá prej Gjurakoci
Lé n’ Kosovë ! por qi enè fmi
Paska dalë ky e ngulë n’ Mal t’ Zi :
Miter Spasi aj êmni i ti :
Trim si Zâna e belaçi : 660
M’ trá me mrrijtë, po, kryet e ti.
Ky Ndoc Gjoni me tri zêmra,
Burrë çufrrok : shkjaut mos me i rá
As dèr m’ sjetull, por qi thêmra
Mbrapa n’ luftë kur marrë s’ i ká : 665
Sýnin gacë, zêmren barot,
Lum per tý, o i Lumi Zot !
Se ç’ i âsht furë n’ frymë shkjaut mizuer :
Se ç’ po e rrekë kryqeterthuer !
Fort po i hapet m’ tagan Ndoci ! 670
Ah ! kadalë, bre Ndoc Gjo’ Goci,
Se s’ ké pá ti Shkjá me sý !
Se s’ po i’ n krep me u zânë dejlanash
Neper kneta t’ Kakarriqit :
Por po jishin do djelm nanash, 675
Fort me t’ lânë, besa, pa krye,
Po t’ zate’ n kund n’ ndo’ i log Zânash,
Si zatetë t’ paskan, qe, tý
Nder kto rrgalle të Nokshiqit !
Ka vikatë, disi tue u tallë, 680
Gjeto Staka, ‘i trim budallë,
Kah shperthen vetulls s’ nji ahit :
Kacaturren m’ sup të krahit,
Rrasë taganin n’ fletë t’ sylahit
Me do veshë si veshë harushet, 685
Permndershim kercnue belaja
Ndermjet dý kuburesh s’ Tushet,
T’ cillat kryet qitë si dý rrshaja,
Larg m’ i vritshin koder m’ koder :
Dymdhetë qese blé në Shkoder : 690
Njeshun vezmet njanes i,
Me atá kunguj sermit shkri,
Me ato tufa tjerrë tehri :
Qi edhè n’ Lesh dikúr pat pré
Sufarin, pse do dit para 695
Doganisë ky i paska n’ Fé
Me do fjalë per burrë t’ pamara,
Ndersá aj n’ Shkoder, pa armë në brez,
Per treg endej giat pazarit
Edhe trimi m’ Malazez, 700
Porsi njaj ariu prej Sharit,
Ka lshue turrin fulikare
N’ p’ r ato rrahe e ato laskare
Idhtë taganin zjerrë prej millit :
Porsi livitë rrfeja kupës s’ qiellit. 705
E si meçka kur t’ i hullet
Shpellës me mjaltë, nisë bleta e vrullet
Per rreth bishës e me mëni
M’ nja i bje m’ thimth, por pa dobi;
Pse, turijt zhytë nder fashoje, 710
Meçka nuk po trêmej soje :
Kshtû kan nisë me u krepatue
Ndermjet vedi e me u ngashtrrue
Cerrnagorasit, kur s’ èperi
T’ atij rrahi nper t’ thepisunat 715
Brije t’ rèpuna, si pùlave
Qi u bje shqypja, ngerthye kthetrat :
I trènuni Gjeto Staka
N’ at log Zanash neper çufërra
U dorgj turr. Trum trokollisin 720
Troç m’ troç mtruhen, tranden trimat,
mendsh trullue. Lamsh hamullohen
Njani m’ tjetrin; matarohen,
Ngiten, nziten, me dorë njiten,
Hârakuqen neper rrgallë : 725
Kush terthoras, kush perballë,
Çeku qenash, quku krenash,
Llanash laskarou m’ tagana :
Pergjak xhoka e xhamadana,
Gozhupë, struga e koporana. 730
Hapen shkjét m’ at Gjeto Staken,
Hapen, zdaten, me sjellë matan,
Vithambrapas trup por zmbrapen
E as me msý zêmra s’ po u bân,
Kah po shofin si m’ tagan 735
Asht turrë Gjetja, trimi i trimit,
Si ajo rrfeja n’ natë thellimit.
Mihajl Draga, ‘i burrë si motit,
Shkelveshë sýnin, falme agzotit,
Kaprroç burrë e i fort gazep, 740
Zânë dollamen njanit skep,
Ká bá zêmren gúr e krep
Edhè m’ Gjeton t’ ká marrë hov,
Si njaj Turku me Moskov.
Gjeto Staka, sý bollshordja, 745
Se ç’ t’ i u hap m’ tagan: si Mordja
Hapet m’ kosë. Qindro, bre Mije e
Mos e lsho ! pak mâ pertej
Po i vikatë Vuko serdari.
Por pak vonë; persè qyqari 750
Fjalët s’ i ndieu ! shi at herë per tokë
M’ tagan kryet Gjetja i a hodh
E e la shyt: mâ kurr me i rá
N’ mend, me kthye te cullt e grueja,
Qi n’ Njegùsh po i lodhte ûja ! 755
At herë Gjetja, tue vikatë
Tue vikatë, tue u hallakatë :
Thue po shkon me u njitë aj valle !
T’ i â lshue m’ shpinë Vuko serdarit,
Dorë e djathtë e Gospodarit. 760
Trim pra Vuku e ‘i zog petriti,
Por m’ e pritë Gjeton s’ e priti:
Veç se u shmang, e neper shokë,
Si njala tue depertue,
Ká marrë shpatin thik perpjetë, 765
Kin ushtris aj me i bâ zâ
Shkove n’ ndihmë atý me u rrâ,
Msý qi ‘i kisht’ nji katallâ,
Mos m’ i u pá, besa, kund halli.
Veç fort nalt s’ u njit, zavalli, 770
Lucë Gjeloshi, pse, zânë n’ pritë,
M’ kacaturrë m’ tê hollë ká shti,
Per rranxë vithes tue i a njitë,
Dekun m’ tokë tue e karrani,
Me e kjá e shoqja hollë e giatë, 775
Si ajo qyqja m’ rrêm të thatë.
Porsa dekë u plandos Vuku,
T’ ká lshue turr njaj Lul Çamuku:
Lutrâ burrë ky prej Merturit :
Si harushë dalun prej gurit : 780
E tue ngá ashtû troç më troç,
Merr Gjetë Gegen kaliboç,
E me të ngarkuet lshon vrap,
Si vên ujku ‘i ftujë mbi shpinë,
Dér qi dalë ká te ‘i luginë, 785
Te nji gurrë e nen nji rrap,
Kah Shqyptarët vijshin tue rrâ
Porsi breshni me murrâ.
Atý m’ tokë trimi e ká ulë :
I ka dhânun ujë me ksulë ; 790
Brezin shtatit i a ká zgidhë ;
U ká vû varrve duhan,
Me i zanë gjakun, e i a lidhë
Prap me brez; edhè i a bân
Nji cingare. Gúr e unuer 795
At herë xier, e si n’ t’ terthuer
Nisé me shkrepë ; e mbasi muer
Kafi zjarm, me tê cingaren
I a ká ndezë. Mandej mataren
Aj ká xjerrë plot me raki 800
E i a ep atý me pi :
Pse rakija, thonë, bân mirë
Per varrë t’ pushkës. Aj prap por xier
Prej terçukut nji kaptinë
Hudre s’ thatë, e per nen krye 805
I a qet Gjetos. Hudra vin
Me pritë shtrigat e per sý
T’ keq, si fjalë e lané të Parët.
Ndersa Luli m’ shpinë ká bartë
Njat Gjetë Gegen e ktij varrët 810
Po i a lidhte, mâ se ‘i kokë
Rrotullue ká, ofshe ! per tokë,
Idhtë ka’ ashtû rrijshin tue u pré
Shoq me shoq shqyptarë e shkjé.
Atý, ‘i herë, mbet Arif Bishi, 815
Shyta Pema e Lano Grishi,
Edhè a’ i biri i Let Putanit,
M’ arrç qi kryet më tef t’ taganit
I a preu Ristja i Savo Sulës
Mu ke tbanat e Curr Ulës. 820
Gjeto Staka pret Mhill Dragen
Burrë i fortë ky e belaçi
Shkove t’ vet qi u a lute shtagen,
Sa herë mbushej mendja atij;
Mandej preu Petko Babiqin, 825
Tverdko Illin, Trifon Mandiqin,
Edhè Jovo Nevjestiqin :
Ani Jovo, qi djalë tjeter
Pasë s’ m’ i kisht’kercnua loke !
Po, por Gjetja, bishë e vjeter, 830
Aq giatë pûnen s’ po e mendoke
Giatë s’ po e tierte, jo, gajtan,
Edhè i mbetka atý m’ tagan
Mu n’ butë t’ krés e m’ vesh të shmangët,
Njanit sý tue e lanë të mangët, 835
T’ i a lânë rrashten haptë si boskë,
Largkapola e krés hjedhë n’ prroskë,
M’ tê me lype qêjt e Nokshiqit.
Por, manà, ‘i farë Vuçeniqit
Atý gjakun mirë i a muer, 840
Njat Cac Deden, belaçuer,
Shyt per tokë tue e lshue terthuer,
M’ tê me ngrânë orrla e sokola,
Me i ardhë shqarthat rreth e okolla
Neper rreze qi lshon hâna. 845
Kadiq pera, ‘i uk zabelit,
Burrë i lidhtë e trim si Zâna,
Se ç’ t’ i â lshue m’ shpinë Voc Cungelit !
Se ç’ t’ i a preu aj t’ mjerit kryet !
S” t’ shoqes ç’ i a verboi t’ dy syet. 850
Tue e lânë vejë me kater fmi,
Ne stan n’ bjeshkë, ne tokë në vrri :
Me i ankue gjarpen e mi !
Njaj Muçë Hasi, ‘i derë bujare,
Ç’ t’ a ká bâ aty aj kryet matare, 855
Edhé lshue ç’ t’ âsht fulikare
M’ shpinë t’ atij Jovo Sokolit:
Besa, ky ‘i farë taravolit
Me bré, po, hekur me dhâmë
Lutrâ burrë e kryet sa ‘i shtâmë : 860
E m’ tagan kryet m’ arrç qyqarit
Dýsh i a dau si shegë Tivarit.
Atý at herë Pipo Gërrzhiqi,
Mustak shtupa, flok – iriqi,
Qi at Tungj Pepen la pa krye , 865
Kúr ká pá trimi me sye
Kryet dý felesh Jovos thye,
Delli i ballit ç’ i ká kcye !
Se edhè m’ Muçon idhtë ç’ t’ ká msye,
Mos me e lanë Jovon gjakhupës; 870
Shtri më rrgallë trimi pikë gjallë,
Mbi tê sorrat me kcye pupsë !
Gjygjin kokës por kopilani
mirë, sa duhej, nuk m’ i a bâni,
Besa, atý; pse Lul Kapuka, 875
Trim mbi trima, m’ shpinë i u lshueka
Turr e vrap n’ per at mejdan,
Porsi deti çue tallaz,
Edhé i mbetka, ofshe ! m’ tagan
M’ arrç të qafës e dér m’ germaz, 880
por pa mujtë krejt m’ i a rrumllue,
Njitun kryet p’ r at fije lkurë,
Permbi parsme erdh e i u vuer,
porsi t’ ishte strajcë tagjije :
Nper gerglâc tue i gurgullue 885
Gjaku t’ mjerit gulfa – gulfa,
Si atá ujët nper lug t’ mullinit.
Ashtû trimat idhtë mberthye
Shoq me shoq e kaperthye,
Kah n’ mjet vedit rrin tue msye 890
Si lutrâj si katallâj,
N’ bokë pertej nji çetë shqyptare
Ç’ e ka nisë pushken batare
M’ nji lavë Shkjé, qi kep më kep,
Marrun hovin hallagrep : 895
Do djelm t’ ri mendt maje ksulës :
Rrâjshin n’ ndihmë shokve me u shkue
Ke ato tbanet e Curr Ulës,
Me Shqyptarë kû kta taku,
Rrijshin krenash tue u krekcue : 900
Thue se lé kishin per s’ tepërmi,
E se ‘ imend rreth asajë tbane
Po ishte çilë ndo’ i kasaphane
Per mish t’ nierit, e prandej
rrin tue sjellë m’ shosho’ in pa dá ! 905
kur Shqyptarët m’ at bokë pertej
Kan dalë trimat e t’ kan pá
Per kundruell, si rrash per tokë
I’ n shtri gjindja : kush pa kokë,
Kush varrue, kush keq cungue, 910
Njani vrá, tjetri prap çá ;
E t’ kan pá si Cërrnagorasit
Qi aq zanát e kan mejdanin,
Rê me breshen shpatit dirgjeshin,
Pushken n’ dorë, nder dhâmë taganin: 915
Zdap, lutrâ edhe katallâ :
Lshue per vrap gjithsa i’ n tue mûjtë,
Shkove n’ ndihmë atá me u rrâ,
T’ i a kan nisë atý me gjuejtë
M’ huta shkjét, per me ja u pré 920
Rrugen para. Mys per dhé
Shtri janë shkjét n’ flakë t’ kacaturravet,
Edhè kryet strukun mbas curravet,
Larg shosho’ it derdhë atij shpati
T’ u kan ndêjë m’ novica gati, 925
E t’ ká nisë pushka me krisë
N’ p’ r ato repe e n’ p’ r ato brija,
Si në zjarm kerset dullija.
Atà qit, e këta qit ;
Kta levdoju, e atà levdoju ; 930
Haju, shaju koder m’ koder
Thue po duen me bâ ndo’ i loder :
Jo se mâ krenash me u herrë,
Shoqishojt shpiertin m’ i a zjerrë,
M’ i a zjerrë shpiertin per gazep. 935
Maça Grizhi, ‘i shqype m’ krep :
Ah ! kadalë, moj Cërrnagore !
Se ktû i thonë Shqypni mizore !
Se s’ ké besë as nuk ké ndore,
Per pa t’ hjedhë un te Cetina, 940
Pa t’ i herrë treqind kaptina,
N’ zi pa t’ pshtjellë nja tri mij shkina,
Per njat vashë qi më ké vrá,
T’ rijt e veren m’ i a ké thá,
Si punue s’ ká Turk as Shkjá : 945
Trimi pushken me sjellë m’ grá !
Gjokë Serdari, ‘i sý – harushë :
Byrm, Shqypni, gjithkúr të duesh
N’ plum të randë n’ barot të zi !
Se mâ gadi kurr s’ e di, 950
Manà, vedin se jam gjallë.
Se edhè un ktej, besa, s’ kam dalë
As per krushk as per kumarë,
As per t’ sjellë un ndo’ i punë marë ;
Por me vrá, po, e por me pré, 955
Por me djegun gur e dhé
N’ mal e m’ mal e koder m’ koder,
Dér qi t’ bij nji ditë në Shkoder :
Edhè atý, po, trobojnicen
T’ a zhvilloj m’ Kalá, e kapicen 960
Tý Shqypni, t’ a vê un m’ krye,
Tue t’ a dredhë disi m’ nja’ n sye,
Bota marë me qeshë me ty !
Edhè kshtû, herë lavd tue qitë
Shoqish’ it, herë tue u shpotitë, 965
Tuj u shá, me fjalë t’ u nzitë,
Ç’ janë terbue trimat m’ at hera !
Se ç’ t’ âsht dhânë vigma e potera !
Fort po ushtojn uta e novica:
Ká marrë gjâmë larg Drezovica, 970
Kumarusha e Treskavica !
Mark Milani, trim i trimit,
Kur ká pá si rêja timit
Mbi Nokshiq qiellen kisht’ mlue,
Si isht’ kênë trimi tue pushue, 975
Mirë m’ â njeshë, mirë m’ â shternue:
Ká mbathë çizmet dér mbi giû
M’ kambe ushtrin edhè e ká çue,
Per rreth vedi n’ bjeshkë ndalue :
Gjashtë taborre malazez, 980
Njani i rêmtë, tjetri kermez,
Kush mustaqet lshua dér m’ brez,
Disa pleq, shumica t’ ri,
Të gjith gati n’ luftë me u shkri
Per Knjaz t’ vet e Mal të Zi : 985
Ká zjerrë gjogun pullali,
I a njet frê’ n dore sé Ltinit,
I a shkundë shalen telatinit,
I a shterngon me tre kollana :
hidhet gjogu porsi Zana ; 990
Fort hingllon i biri i atkinës,
Si t’ gjith faj’ n qi e ká tagija !
I a ká falë Knjazi i Cetinës.
Kur po e niste kah Shqypnija.
Edhé Marku, sý – duhija, 995
M’ zenji kamben, bân me i hypë,
Nper Nokshiq m’ shpinë t’ tij me zdrypë
E udhë mbi udhë e per nen bjeshkë
Fill m’ e qitë ushtrin n’ Sutjeskë:
Kû mendon se ká per t’ gjetë 1000
Ndêjë Shqyptarët as çuet as fjetë,
Harû kta tue bâ çudi
P’ r at ushtrin e Malit t’ Zi :
Kah ká mbajtë, se kah ká rá,
Qi me sý mâ s’ i’ n tue pá. 1005
E atý atbotë aj fulikare
N’ shpinë me i ramë ushtris shqyptare,
Ashtû befas: si prej s’ epërit
Ndo’ iherë orrli i lshohet lèpurit,
Kur n’ ndo’ i driz t’ a ketë soditë 1010
Ndêjë harû : edhè me i qitë
Shqyptarët n’ rreth, e si n’ kariq
Mlysha, njala e krapuliq,
Gjallë me dorë trimi me i zânë :
Nji me kthye n’ shpi mos me lânë, 1015
Qi me u thânë gjindes n’ Shqypni,
Se ç’ kob bâni Mali i Zi
Mbi Shqyptarë, kur me furi
Ky pat msý Plavë e Guci;
Edhè para rresht me i vû, 1020
Si bagtin, e fill m’ i a çue
Per mâ t’ madhin morè kob
Knjaz Nikollës t’ gjith lidhun rob.
Kur, shi at herë tue i dhânun shtatit,
Per me u hjedhë trimi m’ shpinë t’ atit, 1025
Po ndien malet tue gjimue
Po ndien pushken flakë tue vlue
Poshtë n’ Nokshiq, e prej zenjijet
Kamben hjekë. Krejt prej habijet
Trullue n’ mend, âsht lshue atý turr, 1030
Edhè daLé ká tej m’ nji curr
Kû po rrin e kqyrë n’ turbi
Rreth e rrotull mal e vrri;
E kur pá trimi tuj ardhë
Prej Sutjeske ushtrin shqyptare: 1035
Pá Nokshiqin si ishte lbardhë
Me Shqyptarë, e se batare
Atý luften kta ki’ n nisë:
Pá si n’ diell ndritshin taganat.
E sa nieri ishte permysë 1040
Shyt per tokë atje ke tbanat
E Curr Ulës, se ç’ i ká rá
Koshës me dorë ! E porsi mzati
Qi perlyket fushës t’ u ngá,
Sa të madhe atý aj vikati 1045
Atij Mirkos gerxheli,
Kapitanit me kondosh,
N’ zâ per pushkë ky e bujari:
Kû jé, Mirko, eh ti mos kjosh !
Se dikush paska tradhtue ! 1050
Shkimja, Zot, hisen e diellit !
Se, pa pritë e pa kujtue
Prej Sutjesket ardhë nji fillit,
Plym Shqyptarët paskan prispjetë
N’ Nokshiq t’ gjith n’ xhurdi a n’ gunë 1055
Tuhatë m’ záll e ç’ merr perpjetë,
Si ajo miza per kercunë !
Zgidh, bre Mirko, do taborre:
Gjithkû t’ jét, po, pika e djalit
E t’ mos dijn shka âsht besë as ndore: 1060
E me to dirgju poshtë malit,
Ushtris s’ onë me i vojtë ti n’ ndihmë,
Per mbas plaçkat kjo hutue;
Se, per Zotin, ngusht do t’ bijmë,
Me shka m’ dán neshtrasha mue ! 1065
Se ç’ t’ ká krisë at herë bujrija !
Se ç’ t’ ká rrahë lodra e trompeta !
Mirë shterngue t’ âsht m’ armë ushtrija
Me bukë n’ strajcë e peksimeta !
E t’ u ngref top e havan 1070
Vetulls s’ malit mbi Nokshiq !
Kerkserdár e kapitan
Ç’ t’ kan njeshë shpatë e ç’ t’ kan njeshë klliç !
E sikur, mbasi prej vjeshtet
Zbrû t’ jét toka shinash s’ randë, 1075
Shkputë ndo’ i rreshpe buzë njaj kreshte,
Termegshim bân dhén me u trandë,
Kah, tue brishtë me t’ rrebtë zhumhúr
Poshtë rrmores, shamet n’ fund:
Kshtû ushtoi breshtë e terratuer, 1080
Vetë po, mali thue se u lkund,
Kur ushtrija e Mark Milanit,
Lshue prej s’ epri fulikare,
Per mbas Mirko Kapitanit
Turr sulmoi m’ ushtri shqyptare. 1085
Lum e lum per t’ Madhin Zot !
Kur janë ndeshë Shqypatrë e Shkjé
Kur janë ndeshun flakë e agzot :
N’ mni t’ shoshoqit atà lé :
Se ç’ âsht ndezë lufta m’ at hera ! 1090
Fort t’ ká vlue huta e novica !
Ç” t’ ká plasë vigma edhè potera !
Ç’ t’ janë perzi ksula e kapica !
Edhè topat tue bumllue !
Shprazu gjylet flakë e shkendija ! 1095
Larg Trojani ç’ t’ ká gjimue !
Ç’ ká shungllue kjo Metohija !
Nen kambë toka tue lkundé shrregull,
Asht dyndë pluhni rê mbi krye,
Muzë âsht qiella n’ tym e njegull :1100
Mâ Nokshiq s’ pá kush me sye !